A miało być tak pięknie…

It Was Supposed to Be So Beautiful…

Właśnie zakończyłam długo wyczekiwany remont i rozbudowę mojej pracowni — tej starej, pełnej wspomnień, i tej nowej, pachnącej świeżością i gotowej na nowe artystyczne wyzwania. Wszystko było dopięte na ostatni guzik. Miałam się do niej wprowadzać, rozkładać materiały, planować kolejne projekty… i wtedy, tydzień temu, wydarzyło się coś, czego zupełnie się nie spodziewałam.

I’ve just finished the long-awaited renovation and expansion of my studio — the previous one, full of memories, and the new one, fresh and ready for new artistic adventures. Everything was perfectly prepared. I was about to move in, unpack my fabrics and start planning new projects… and then, something completely unexpected happened, a week ago.

Spadłam ze schodów.

I fell down the from stairs.

Efekt? Poważne skręcenie kostki i złamanie kości stopy. Zamiast świętować nowe otwarcie, leżę z nogą w górze, a każdy krok — dosłownie — stawiam o kulach. Przeprowadzka do pracowni musi poczekać. Lekarze mówią: minimum 8 tygodni, zanim zdejmą mi ortezę.

The result? A serious ankle sprain and a broken foot bone. Instead of celebrating the grand opening, I’m lying down with my leg elevated, and every step — quite literally — is taken with crutches. The move into my new studio has to wait. Doctors say: at least 8 weeks until the brace comes off.

Jestem zrozpaczona. Tak bardzo czekałam na ten moment. Ale wiem, że to tylko przesunięcie w czasie. Moja pracownia poczeka. A ja, choć chwilowo unieruchomiona, nie przestaję marzyć o tym, co w niej powstanie.

I’m devastated. I was so looking forward to this moment. But I know it’s only a delay. My studio will wait. And even though I’m temporarily immobilized, I haven’t stopped dreaming about what will be created there.

1 comment